Taxi en de Kids

Hey

Vrijdagmorgen was er op de heen weg geen problemen met de taxi alleen het enige wat ik een beetje vervelend vond is dat hij me niet even naar binnen reed. Dit heeft te maken met het feit dat ik door 3 deuren moet waarvan er maar eentje zeker open staat maar goed een aardige meneer heeft me naar binnen gereden inclusief het schuine plateau van de fysiotherapie. Ben eerst de zaal ingegaan voor mijn oefeningen want op die wijze hoef ik na de behandeling bij de fysiotherapeut dat niet meer te doen omdat ik dan al zoveel pijn heb dat ik na een behandeling alleen nog maar naar huis wil.

Janneke heeft mijn voeten door bewogen, aan mijn tenen getrokken, mijn achillespezen en verder heeft ze vanwege mijn stijve tenen en de krampen in mijn kuiten deze getapt. Ik was het daar helemaal mee eens want had de nacht ervoor van 01:30 uur tot 05:00 uur wakker gelegen met een zeer gemene kramp in mijn linkse kuit en dan dacht ik van nou is die weg dan draai ik me om nou zover kwam ik dan niet want daar was de kramp weer. Daarna heeft ze ook nog mijn nek, buik en nieren behandelt met lymfedrainage en daarna heeft ze ook mijn handen nog even door bewogen.

Dus ik zit klaar in mijn rolstoel te wachten op de taxi onderwijl lekker kletsen met Miranda en Janneke loopt de taxichauffeur binnen kijkt en zegt ik hoop dat het gaat passen. Dus Janneke en ik hadden zoiets van nee niet weer he maar gelukkig was het bijna dezelfde taxi als die me 's morgens had gebracht dus dat viel weer mee. Eenmaal thuis ben ik eigenlijk meteen mijn bed ingedoken omdat ik om 15:00 uur een afspraak had bij de huisarts. Na een dutje dus naar de huisarts waar ik hoestend en proestend binnen kwam dus heeft hij eerst maar weer eens naar mijn longen geluistert maar die zijn gelukkig schoon dat is wel prettig. De arts heeft de codeïne verhoogd zodat ik er nu 's avonds 2 in neem in plaats van een. Verder  hebben we het over de medicijnen gehad ik tegen de jeuk gebruik maar niet werken nu krijg ik een soort creme om de plekken mee in te smeren en daarnaast gaan we stoppen met de diazepam. Ook dat werkt niet want ondanks dat ik ze trouw slik blijven de spierverkrampingen in mijn rug even erg verder hebben we besloten dat we na de vakantie van de huisarts het over de andere medicatie gaan hebben.

Vrijdagavond kwamen er 2 kinderen heel enthousiast binnen rennen om me te begroeten en dan is het altijd even vechten wie eerst mag meestal wint Dylan het wel van zijn zus. Het weekend heb ik heerlijk van de kinderen genoten en vooral veel gelachen met Dylan want we zijn samen wezen shoppen voor schoenen en een broek. Mama, Edwin en Cita zouden voor schoenen gaan kijken voor zowel Cita als voor Edwin maar Dylan ging niet met hun mee omdat het altijd zo lang duurde voordat zijn zus en vader klaar zouden zijn. Dus ik zeg tegen Dylan "oke dan gaan jij en ik samen kijken en ik beloof dat we binnen een uur weer thuis zijn" nou dat vond die wel spannend dus zijn we schoenen wezen kopen, een spijkerbroek gekocht en nog even kijken voor iets voor zijn verjaardag en wat denk ja hoor we waren binnen 45 minuten terug. Hij was helemaal trots op wat we hadden gekocht en dat we nog een kwartier over hadden en het voornaamste we hebben het niet over ziek zijn gehad. Ik merk dat Dylan uit dit middagje zoveel heeft gehaald omdat we weer gewoon even samen waren zonder wat dan ook behalve dat we heel veel gelachen hebben samen.

Vandaag zijn de kids bij Edwin geweest om uit te zoeken wat er allemaal met hun speelgoed moet gebeuren die nog daar zijn, gelukkig is het meeste daar gebleven verder gaan er een heleboel poppenspullen naar Lieke en Fleur toe. Dylan heeft daar zitten gamen bij Edwin en lekker lang uit in bad gelegen maar voordat die in bad ging heb ik afscheid van hem genomen en verteld dat hij de volgende keer 5 dagen kwam dan veiren we ook zijn verjaardag. Daarna Cita ook 2 dikke knuffels gegeven en een kus en daarna ben ik weer naar het huis van mama gegaan en daar ben ik letterlijk en figuurlijk huilend van de pijn in slaap gevallen. Rond 17:00 uur heeft mama me wakker gemaakt zodat we konden eten en dat ik daarna naaar huis zou gaan helaas regende het dus heb ik mijn scootmobiel bij mama gelaten en zij heeft me met de auto naar huis gebracht.

Morgen heb ik therapie bij Janneke ik weet nog niet helemaal wat we gaan doen maar ik weet wel dat ze mijn rechtse been gaat zwachtelen als het goed is.

Groetjes